piątek, 26 lipca 2013

Sławkowski Szczyt

Sławkowski Szczyt (słow. Slavkovský štít) to wzniesienie dosyć rozłożyste, przez co sprawia wrażenie dosyć niepozornego, a w rzeczywistości jest to szczyt wysoki - 2452 m.n.p.m (zdjęcie po prawej). Jest zlokalizowany w bocznej grani Tatr Wysokich. Wznosi się on tuż obok Starego Smokowca, od strony północno-zachodniej. Dystans z Zakopanego do tej miejscowości to ok. sześćdziesiąt kilometrów. Można dostać się tam zarówno przez przejście graniczne w Łysej Polanie jak i w Jurgowie. Szlak (znaki niebieskie) rozpoczyna się w Starym Smokowcu i początkowo wznosi się dosyć łagodnie. Cały szlak pozbawiony jest poważnych trudności technicznych, jest jednak dosyć męczący - różnica wzniesień pomiędzy początkiem szlaku a szczytem wynosi ok. 1500 metrów. Po dotarciu do podnóży góry, ścieżka zaczyna być bardziej stroma. W pewnym miejscu przecina ona szlak czerwony biegnący z Hrebienoka (Siodełka) w kierunku Śląskiego Domu (Hotelu po Gerlachem). Po mniej więcej czterech kilometrach ścieżka dochodzi do punktu widokowego (Maksymilianki). Z miejsca tego rozciąga się ładny widok na jeden z najwyższych szczytów Tatr: Łomnicę (na zdjęciu poniżej). 
    
Ścieżka prowadząca do tego miejsca jest dosyć wygodna. Zakręca ona ostro w lewo i staje się dosyć nieprzyjemna. Od tego momentu ścieżka wiedzie przez rumosz skalny, piargi, po kamieniach i skałach ułożonych w sposób naturalny. Powoduje to, iż trzeba bardzo uważać aby nie skręcić nogi. Poza tym, w wielu miejscach łatwo zgubić szlak, gdyż ścieżka niknie na stosach kamieni, a znaków jest niewiele. Choć na tym szlaku nie ma znacznych trudności technicznych, w kilku miejscach trzeba się wspinać na czworakach. Od punktu widokowego, aż do szczytu podejście jest dosyć intensywne. Przechodzi się sukcesywnie przez kolejne piętra roślinności: kosodrzewiny, hal alpejskich i turniowe.
W wyższych piętrach dobrze rozwija się roślinność alpejska. Głazy pokryte są charakterystycznym, zielonkawym porostem: Wzorcem geograficznym. Z bliska wierzchołek Sławkowskiego Szczytu wygląda po prostu jak wielka kupa kamieni. Gdy się na niego wchodzi kamienie i ziemia łatwo się osuwają, więc konieczna jest ostrożność. W pobliżu szczytu wydeptane są dzikie ścieżki, dlatego szczególnie łatwo zgubić tu prawidłowy szlak. Widok ze szczytu robi duże wrażenie i warto dla niego znieść trudy wdrapywania się na tą górę. Widać w niewielkiej odległości m. in. Gerlach i Wysoką. Dobrze widać całą Dolinę Staroleśną z jej licznymi stawami. Po stronie południowej widać Jaworowe Szczyty, Lodowe Szczyty i Łomnicę. W dole widać wijące się nitki szlaków turystycznych. Na szczycie znajduje się niewielki metalowy krzyż. Na Sławkowski Szczyt prowadzi tylko jeden szlak, więc schodzić trzeba tą samą drogą, którą się weszło. 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz